Sahara, klinkt als iets uit de voorleesverhalen van vroeger. Nu rijden we aan de rand ervan tot ongeveer Cap Juby wat dan weer 100 km van de Canarische Eilanden afligt. Het landschap zie je in snel tempo veranderen tot vlaktes met steeds verschuivende duinen. De dockers maken plaats voor grote vrachtwagens en geitekuddes worden dromedaris groepen. De controles worden ook weer meer en we geven weer een fiche af.De agenten zijn nog steeds vriendelijk, maar de winst van het Nederlans voetbal elftal helpt hierbij ook. Op het antwoord we komen uit Nederland komen steevast de 5 mooie doelpunten ter sprake. Dank hiervoor heren, de 2 oranje leeuwtjes staan trots op het dashboard. In Tan Tan laten we voor Mauretanie nieuwe fiches uitprinten, de gene die we hadden zijn hier nog voldoende. We kijken bij verschillende plaatsen waar je vrij zou kunnen kamperen, maar dat vinden we niet echt prettig. We vinden een plek bij Camping Villa Bens waar we hartelijk worden ontvangen. Italiaans/Marokkaans mensen.We eten vanavond kip tajine. Bert gaat even rusten, ik loop naar zee maar durf niet te ver te lopen omdat er geen orientatiepunten zijn. Als ik wat foto’s sta te maken wordt er getoeterd. Het blijkt de auto te zijn die we bij gelegeheid al een paar keer hebben ingehaald en andersom. Een schaap en een geit bovenopgeknoopt onder een net, die net met de kop buitenboord steken. De beesten liggen zeker al 5 uur zo opgeladen. De rest van de wagen is ook helemaal volgeladen. Zo gaat dat hier.
De tajine was erg lekker, kip levertjes niertjes en hart met stukjes wortel aardappel en rozijntjes. Vla met verse vruchten en daarna nog meloen toe mmmmmmmmm.Tertso de kat maakte overuren met kunsten.
De volgende dag vertrekken we wat later dan gewoon. Omdat we drinkwater bij willen vullen vragen we dat bij de camping. Daar krijgen ze water via de tankwagen aangeleverd, maar we mogen bij het woon huis van moeder water tanken. Zo zien we gelijk wie de tajine gemaakt heeft, en bedanken haar nog maar eens.Ze was echt blij en ik werd geknuffeld en Bert kreeg 2 x een hand.
Onderweg hebben we een keer of 8 controle gehad, hebben 3 x een fiche gegegeven en zijn we 1 x berispt omdat we een stopbord over het hoofd hebben gezien. Gelukkig geen bon, wat helpt dat Nederlandse voetbal toch J De heren hebben alweer winst in th pocket, we hebben een stuk van de 2de helft gezien, samen met wel 25 marokkanen op het terras onder genot van een pot thee. J
De route was eigenlijk heel saai, veel vlaktes, veel electriciteits masten en veeeel zand. Op de camping komen we Rosy en Helmut weer tegen uit Figuig, en een Engels stel wat eigenlijk dezelfde kant op wil als wij alleen een stuk later. We laten de volgende dag de was doen, best luxe, wat niet meer in de machine past wordt op de hand gewassen en we krijgen het gevouwen terug. Nu weten we dat het nog wat makkelijk kan, straks zal het andere dekbedhoes wel uit de dakkoffer gehaald moeten worden. We kletsen de middag weg met Angela en Graham, lopen nog even naar het dorp en halen 5 kilo meel en 2 potten hazelnootpasta. We vullen zoveel mogelijk de voorraden aan omdat we geen idee hebben wat er allemaal wel of niet te koop is. De tijd van grote supermarkten is in elk geval voorlopig voorbij.In het dorp eten we een crepe. Nou ja het is gewoon een grote pannekoek en superlekker. Hierdoor hebben we geen trek en eten we pas om half 9 , alleen bloemkool en rul gehakt met wat tom saus en ui.En Bert nog brood
Vrijdag de 20ste rommelen we wat rond. Bert leest, ik probeer het vliegengordijn wat beter op te hangen. Daarna kit ik de rand van de kookplaat af, dat was na de reparatie nog niet gebeurd omdat we een profieltje kwijt zijn. Hij is nog niet gevonden dus dat wat kan doe ik dan maar. Als we naar zee lopen blijkt het eb en de kust is wat rotsig en Bert gaat dan liever weer lezen. Ik loop langs het water over de stenen en zie allerlei kleine visjes en krabbetjes in diverse huisjes.Terug van zee probeer ik maar eens een brood te bakken, als je 5 kilo vooraad haalt moet je het toch eens proberen. Het brood wat we tot nu toe gekocht hebben smaakt erg goed, dus de noodzaak was er nog nooit.Morgen proeven we hoe hij smaakt.
Na het eten probeer ik de zak met meel een plek te geven, dus moet er wat gereorganiseerd worden. Ook dat lukt. Bert veranderd nog weer wat aan het gordijn, die vliegen zijn hardnekkig. Vanavond maken we de 1 na laatste fles wijn open. Mauretanie heeft een alcoholverbod, bij toeristen schijnt men een ( klein) oogje toe te knijpen, veel hebben we ook niet meer. Een halve fles Marokkaanse campari, 1 1/2 halve fles whisky , 5 blijkjes bier en dan die fles wijn nog. Over 9 dagen zal dat wel weer geslonken zijn tot voor slands eer acceptabele hoeveelheden. Dat wordt dus echt afkicken ;-) wie weet is er een zwarte markt J
Zaterdag 21 juni, we doen wederom niet veel, we hebben nog een dag of 10 voor het visum ingaat. We lopen begin middag naar het dorp voor boodschappen. Groente fruit eieren en 2 grote badhanddoeken staan op het lijstje. De handdoeken lukt 100 bij 170 cm, ze zijn bedoeld om op de stoelen te leggen als het heel heet wordt. Bij Halfords zijn daar heel mooie voor te koop maar dat was er niet meer van gekomen. De rest lukt ook prima, en bij de kippenboer zoeken we een kip uit. Welke is best moeilijk ze kijken allemaal een beetje angstig. Bert wijst er 1 aan en 10 minuten later zit hij geslacht en schoon in een zakje. Mmmm daar moet ik toch een beetje aan wennen, lief is wel dat ik een stoel aangeboden krijg maar ik weiger beslist doch beleefd. Als we terug zijn snijdt Bert de kip in stukken, de organen zijn voor de ( waak??)hond en van het karkas maken we soep. Lekker hoor. De kip smaakt erg lekker, we hebben er spercieboontjes en puree bij. Tijd zat om te koken.
We lopen na de afwas naar zee voor wat foto’s. Een aantal puberjongens spreekt me aan en vraagt naar de bekende Dirhams. Kleinere kinderen vertel ik dat ze naar school moeten om te leren, dan moeten gaan werken zodat ze zelf hun geld verdienen en dat ze niet moeten gaan bedelen om geld. Dat helpt heel goed, maar deze jongens blijven zeuren en ik roep sir, wat ga weg betekent. Ze mompelen wat en gaan een stukje terug waarna er 1 om mijn ketting vraagt. Pffffff ik roep dat ik de politie zal bellen. Bert inmiddels boos roept ook zo het een en ander waarna ze morrend weggaan.
Zondag 22 juni, we doen weer niet veel behalve praten met Granham en Angela. Zij brengen nog een paar weken door in Marokko en willen niet lang in Mauretanie blijven. Wij gaan ws morgen weer verder naar het zuiden, we hebben nog 8 dagen de tijd voor de reis die ong 3 dagen in beslag neemt. Het komt erop neer de tijd zo goed mogelijk te verdelen, hier weet je wat je hebt, ( camping met faciliteiten en een stadje op loopafstand) Maar verder is er niets te doen. Als we verder reizen kom je misschien mensen tegen waarmee we eventueel samen de piste naar Atar kunnen rijden.
De tajine was erg lekker, kip levertjes niertjes en hart met stukjes wortel aardappel en rozijntjes. Vla met verse vruchten en daarna nog meloen toe mmmmmmmmm.Tertso de kat maakte overuren met kunsten.
De volgende dag vertrekken we wat later dan gewoon. Omdat we drinkwater bij willen vullen vragen we dat bij de camping. Daar krijgen ze water via de tankwagen aangeleverd, maar we mogen bij het woon huis van moeder water tanken. Zo zien we gelijk wie de tajine gemaakt heeft, en bedanken haar nog maar eens.Ze was echt blij en ik werd geknuffeld en Bert kreeg 2 x een hand.
Onderweg hebben we een keer of 8 controle gehad, hebben 3 x een fiche gegegeven en zijn we 1 x berispt omdat we een stopbord over het hoofd hebben gezien. Gelukkig geen bon, wat helpt dat Nederlandse voetbal toch J De heren hebben alweer winst in th pocket, we hebben een stuk van de 2de helft gezien, samen met wel 25 marokkanen op het terras onder genot van een pot thee. J
De route was eigenlijk heel saai, veel vlaktes, veel electriciteits masten en veeeel zand. Op de camping komen we Rosy en Helmut weer tegen uit Figuig, en een Engels stel wat eigenlijk dezelfde kant op wil als wij alleen een stuk later. We laten de volgende dag de was doen, best luxe, wat niet meer in de machine past wordt op de hand gewassen en we krijgen het gevouwen terug. Nu weten we dat het nog wat makkelijk kan, straks zal het andere dekbedhoes wel uit de dakkoffer gehaald moeten worden. We kletsen de middag weg met Angela en Graham, lopen nog even naar het dorp en halen 5 kilo meel en 2 potten hazelnootpasta. We vullen zoveel mogelijk de voorraden aan omdat we geen idee hebben wat er allemaal wel of niet te koop is. De tijd van grote supermarkten is in elk geval voorlopig voorbij.In het dorp eten we een crepe. Nou ja het is gewoon een grote pannekoek en superlekker. Hierdoor hebben we geen trek en eten we pas om half 9 , alleen bloemkool en rul gehakt met wat tom saus en ui.En Bert nog brood
Vrijdag de 20ste rommelen we wat rond. Bert leest, ik probeer het vliegengordijn wat beter op te hangen. Daarna kit ik de rand van de kookplaat af, dat was na de reparatie nog niet gebeurd omdat we een profieltje kwijt zijn. Hij is nog niet gevonden dus dat wat kan doe ik dan maar. Als we naar zee lopen blijkt het eb en de kust is wat rotsig en Bert gaat dan liever weer lezen. Ik loop langs het water over de stenen en zie allerlei kleine visjes en krabbetjes in diverse huisjes.Terug van zee probeer ik maar eens een brood te bakken, als je 5 kilo vooraad haalt moet je het toch eens proberen. Het brood wat we tot nu toe gekocht hebben smaakt erg goed, dus de noodzaak was er nog nooit.Morgen proeven we hoe hij smaakt.
Na het eten probeer ik de zak met meel een plek te geven, dus moet er wat gereorganiseerd worden. Ook dat lukt. Bert veranderd nog weer wat aan het gordijn, die vliegen zijn hardnekkig. Vanavond maken we de 1 na laatste fles wijn open. Mauretanie heeft een alcoholverbod, bij toeristen schijnt men een ( klein) oogje toe te knijpen, veel hebben we ook niet meer. Een halve fles Marokkaanse campari, 1 1/2 halve fles whisky , 5 blijkjes bier en dan die fles wijn nog. Over 9 dagen zal dat wel weer geslonken zijn tot voor slands eer acceptabele hoeveelheden. Dat wordt dus echt afkicken ;-) wie weet is er een zwarte markt J
Zaterdag 21 juni, we doen wederom niet veel, we hebben nog een dag of 10 voor het visum ingaat. We lopen begin middag naar het dorp voor boodschappen. Groente fruit eieren en 2 grote badhanddoeken staan op het lijstje. De handdoeken lukt 100 bij 170 cm, ze zijn bedoeld om op de stoelen te leggen als het heel heet wordt. Bij Halfords zijn daar heel mooie voor te koop maar dat was er niet meer van gekomen. De rest lukt ook prima, en bij de kippenboer zoeken we een kip uit. Welke is best moeilijk ze kijken allemaal een beetje angstig. Bert wijst er 1 aan en 10 minuten later zit hij geslacht en schoon in een zakje. Mmmm daar moet ik toch een beetje aan wennen, lief is wel dat ik een stoel aangeboden krijg maar ik weiger beslist doch beleefd. Als we terug zijn snijdt Bert de kip in stukken, de organen zijn voor de ( waak??)hond en van het karkas maken we soep. Lekker hoor. De kip smaakt erg lekker, we hebben er spercieboontjes en puree bij. Tijd zat om te koken.
We lopen na de afwas naar zee voor wat foto’s. Een aantal puberjongens spreekt me aan en vraagt naar de bekende Dirhams. Kleinere kinderen vertel ik dat ze naar school moeten om te leren, dan moeten gaan werken zodat ze zelf hun geld verdienen en dat ze niet moeten gaan bedelen om geld. Dat helpt heel goed, maar deze jongens blijven zeuren en ik roep sir, wat ga weg betekent. Ze mompelen wat en gaan een stukje terug waarna er 1 om mijn ketting vraagt. Pffffff ik roep dat ik de politie zal bellen. Bert inmiddels boos roept ook zo het een en ander waarna ze morrend weggaan.
Zondag 22 juni, we doen weer niet veel behalve praten met Granham en Angela. Zij brengen nog een paar weken door in Marokko en willen niet lang in Mauretanie blijven. Wij gaan ws morgen weer verder naar het zuiden, we hebben nog 8 dagen de tijd voor de reis die ong 3 dagen in beslag neemt. Het komt erop neer de tijd zo goed mogelijk te verdelen, hier weet je wat je hebt, ( camping met faciliteiten en een stadje op loopafstand) Maar verder is er niets te doen. Als we verder reizen kom je misschien mensen tegen waarmee we eventueel samen de piste naar Atar kunnen rijden.