We lopen een keer naar het dorp voor wat boodschappen, bijelkaar 8 km en een paar dagen later hebben we meer nodig en rijden naar Portalegro. Voordat we rijden annexeren we een plek waar wij graag willen staan vanwege de zonnepanelen en dat is tussen Horst en Traudl en 2 Nederlanders. Horst en ik gaan een paar keer zwemmen het stuwmeer over naar de andere kant. Koud maar fijn. Het douchen daarna valt dan best wel mee. Het is zo gezellig met al die mensen dat Bert besluit zijn verjaardag te vieren met Kaffee, Kuchen en een Biertje/Borreltje. Op de ochtend zelf komen ze een voor een langs met een kadootje, een flesje wijn port chocolaatjes of zelfgemaakte mirabellenjam. Wat ontzettend leuk! 'sMiddags komt de hele boel gezellig aan maar eerst hebben Traudl en Lisa de koffietafel fertig gemacht. Mooi wit papieren kleed op maat geknipt, klemmetjes erop en servetten erbij en cyclaampje erop. Weil dat past in Euren auto nicht rein das habt Ihr sicher nicht dabei :-) Een aantal neemt een kan koffie mee en er wordt gezellig gekletst. De cake en koffie raken op, biertje borreltje nootje chipje op tafel, het is echt gezellig. Om een uur of 6 gaat ieder weer zijns weegs, wat een leuke verjaardag. Vandaag beschouwen wij onszelf ook nog officieel malariavrij.
Op donderdag maken we met met Horst en Traudl reibekuchen. Weer feest. Er wordt een kilo of 4 aardappelen geschild en geraspt. dat raspen had wat voeten in aarde omdat de ui in het machientje niet goed pakte. Horst was niet helemaal tevreden over de substantie van de aardappelen , reiben mit der Hand ist besser. Nou ok samen met knoflook ei en kruiden werd het prima en hebben we onze buik zo dik gegeten dat we 's avonds niets meer hoefden. Er was ook een halve liter olijfolie in opgebakken.... De goede gesprekken blijven, de humor ook. Omdat een koude douche toch erg koud is probeer ik de waterzak met tuinsproeipistool uit. Het werkt goed, het water is net iets warmer dan lichaamstemperatuur. het weer is geweldig tegen de 33 graden aan in de middag en snachts best fris. Dat komt dan neer op 15 graden, sorry Nederland. Voor de rest doen we niet veel meer dan oh-en, goed praten, eten, drinken, lezen,wandelen en slapen.
Op maandag 27 oktober moeten we naar Portalegro om bankzaken te doen. Bij een papierhandel vraag ik op de gok naar inernet en we mogen gebruik maken van hun netwerk. Als we willen betalen blijkt het service te zijn en is er van betalen geen sprake. Koffiegeld wordt verlegen aangenomen. In de kleine straatjes worden we door een taxichauffeur gewaarschuwd vooral niet een straatje in te gaan omdat we daar echt niet meer doorpassen met Iejoor. Dankuwel, we gaan maar rechtsaf dan. Boodschappen doen we ook, maar na een kopje koffie en dan gaan we naar Castelo Vide waar hoe kan het ook anders een kasteelruine is. Het is een prachtig dorpje met kleine straatjes en steegjes bestraat met kinderkopjes geschikt voor jonge benen niet afhankelijk van looprekjes of rollatoren. De tijd heeft hier stilgestaan. Langs de huizen staan overal bloempotten en hangen vogelkooitjes. De moeite waard om een tijdje door te lopen. Als we terugkomen zetten we de auto weer op dezelfde plek terug, we hadden de zijluifels achtergelaten. Zwemmen met Horst wordt het niet meer, het is nu toch te koud.
Op vrijdag 31 okt vertrekken Horst en Traudl richting het zuiden van Portugal en Marokko. Donderdag nog met de hele enclave een biertje gedronken als afscheid. Beetje raar, we hebben 2 weken goede gesprekken en gezever gehad.We krijgen beide een kadootje uit Thailand Bert een mooie sleutelhanger, ik een boeklegger, heel lief. Hopelijk treffen we ze nog eens. ; s Avonds hebben we zelf nog eens een gesprek over wat we eigenlijk willen/moeten. Wij zijn tenslotte geen rentenierende overwinteraars, maar zochten een ander soort van reizen en avontuur. Iejoor is niet geschikt om in vrieskou te reizen vanwege de buitenliggende watertank. Bovendien om er echt binnen in te leven is hij te klein. De kogel valt al pratend door de kerk, we gaan naar Nederland terug. Met de gedachte dat we ergens februari/maart weer zouden kunnen vertrekken naar ??? Turkije???? Tsjechie??? Het grote Afrika avontuur is bij deze met pijn in het hart echt afgeblazen.
Zondagsavonds moeten we even de motor laten lopen omdat de koelkast uitvalt na een dag geen zon. De Fransman naast ons vindt dat geen goed plan het is tenslotte al 9 uur savonds en hij wil slapen. We proberen hem uit te leggen dat het maar een kwartiertje duurt, maar hij wil er niets van horen we moesten maar vertrekken. Doen we morgen J Hij scheldt en ik begin in het Nederlands te zeggen dat het niet helpt. Hij zegt dat hij het niet verstaat waarop ik hem in het Nederlends Engels en Duits vertel dat dat typisch een Frans probleem is en dat hij maar moet leren schelden in een andere taal dan Frans omdat dat dan beter aankomt. Als hij smorgens om kwart voor 4 vertrekt trapt hij nog eens extra op het gas en toetert 3 keer, aardige mensen die Fransosen. Maandag 3 november , hartverwarmend afscheid van de “Duitse enclave” met kleine kadootjes en lieve woorden. Ruth als je het leest jouw sokken zijn heerlijk warm, Lisa de koekjes zijn heerlijk. Gisteren hadden we al op een drankje getrakteerd in de plaatselijke uitspanning. Nog net geen 7 maanden onderweg vertrekken we richting Spanje met als hoofddoel Valencia. Eerst gaan we nog naar Mavao een vestingstadje wat echt de moeite waard is. Van alle dagen die we hadden uit kunnen zoeken was dit verreweg een mindere. Het is namelijk HERFST in Portugal. 15 graden harde wind vliegende blaadjes en flinke buien. Het mag de pret niet drukken, drinken een galao ( koffie verkeerd) om weer warm te worden en gaan verder richting Spanje.