26ste richting zuiden tot ongeveer Gambia. Met de ferry de rivier over , Maar we moesten een paar uur wachten. In die tijd heeft iedereen zich vermaakt met het kijken naar en praten over Iejoor. Best leuk om met de mensen te praten en zo horen we dat de overtocht 1500 CFA kost. Als we erop rijden moet ik eruit Bert moet in de wagen blijven. Met betalen wordt aan mij 3000 CFA gevraagd met 1 man voor mij en 1 man achter mij. Ik voel me niet echt prettig maar weiger toch dat bedrag te betalen. Uiteindelijk wordt het 2000 dus je wordt weer afgezet maar nu op een wat minder leuke manier. Ik kan Bert niet benaderen, alleen roepen blijf maar staan, zodat niemand eraf kan. Ook dat lukt niet en ik probeer ze duidelijk te maken dat ze maar gelukkig moeten worden met het geld van de Toebab.(blanke)
We rijden verder eigenlijk op zoek naar een goede slaapplaats. Als we onderweg brood willen kopen laten we ze het ook maar houden, ipv de normale 150 of 200 CFA vragen ze 550, dan eet het zelf maar op. Het landschap is groener dan aan de andere kant van de rivier we rijden door de Delta het is er mooi. Maar geen geschikt overnachtingsplek. Als je al ergens kunt staan komen er mensen aan die maar 1 ding willen, iets of alles van jou. In een dorpje vraagt een jongen om geld, ik zeg dat ik alles al weggegeven heb hier en dat er niks over is. Hij kijkt even raar en begint dan te lachen, dus zelf snappen ze ook wel dat Toebab het hemd van het lijf wordt gevraagd. Ik zie een bordje campement Kabacoto, we rijden ergens bij Nioro. Het is nog een stuk een zijweg in, een behoorlijke wasbord weg. Het spoor ernaast rijdt beter, tot we ineens een enorme klap horen en beseffen dat de bovenkant van de wagen een boom geraakt heeft. En wat voor een……. Een baobab- tak zo dik als een berkestam van 10 jaar oud. Het resultaat is dat 1 zonnepaneel eraf is en de plaat helemaal gebarsten, er zit een deuk en een gat in het dak bij de slaapkoof en minst erg een deuk in de dakkoffer. Daar staan we dan, eerst een beetje verslagen en dan boos. Zo goed en kwaad het gaat paneel eraf in de auto en verder zoeken naar de camping.. Gelukkig is de camping een echte, nog maar vanaf december gestart luxe resort en hij is geopend. We kunnen terecht en worden gastvrij ontvangen. Het ziet er super uit, mooie huisjes met zelfs tv erin. Dit verwacht je eigenlijk niet hier.De eigenaars zijn frans en hebben genoeg personeel om ons te helpen. Het ziet er prachtig uit, de keuken lijkt prima maar we hebben totaal geen trek. Ik eet een portie friet omdat je nu eenmaal niet alleen op een ontbijt kunt leven, Bert slaat over. Ach we kunnen nog steeds kilo’s missen ondanks dat onze kleren minstens 2 maten te groot zijn. Er wordt provisorisch wat gerepareerd voor de nacht, morgen zien we verder. Bert gaat met de “manager” naar Nioro terug om de koof te laten repareren. Er moet een stuk uitgezaagd worden en een nieuw stuk ingelast. Hopelijk lukt het ook om het paneel weer aangesloten te krijgen of in elk geval de andere weer werkend zodat we stroom hebben. Met 1 paneel kunnen we ons nog redden. Ik vraag of ik kan wassen, er zijn inmiddels 3 machines aangegroeid. Dat mag, omdat ik er 3 heb gaat er wat van de prijs af 11.000 CFA’s wat neerkomt op € 16,50 voor de 3. Daar komen we wel overheen en alles wordt lekker schoon en fris. De kussens liggen buiten om te drogen, wat kan een mens zweten ! Kabacoto is een mooie plek om te zijn, heel rustgevend en er is een zwembad, ook niet verkeerd. Er zijn veel vogels, dat is ’s morgens ook het enige wat je hoort. Het is helemaal ommuurd met grote glasscherven op de rand, dat zal dan wel nodig zijn. Voorlopig vinden we het een goede plek om bij te komen en de nodige dingen te regelen.Ik vermaak me met de was de foto’s en het zwembad Jeanny de eigenaresse zwemt ook geregeld en laat een ligbed voor me klaarzetten. Haar 93jarige moeder komt ook even zwemmen na haar wandeling. Bert is pas tegen 6 uur terug maar het gat is gelast en geplakt. Het ging allemaal op zn Afrikaans, maar ja daar zijn we ook. Nu de binnenkant weer afwerken en kijken of he paneel weer gaat werken. We eten op de campsite dat hadden we wel verdiend vonden we. De tafel wordt buiten gedekt wat ziet dat er feestelijk uit. Het smaakt heerlijk. De avond zitten we heerlijk met zn 2en op het terras, wijntje en borreltje.Geen muggen, geen vragende mensen alleen af en toe een kever pinkgroot in je nek, maar ach .
De volgende dag besteden we aan het repareren van de rest en luieren zwemmen en lezen.Als we zwemmen komen de zwaluwen over onze hoofden scheren op zoek naar water, heel erg leuk. Het is erg warm 39 graden en de laatste dag van de Ramadan. Best een opgave met deze warmte. We hebben begrepen dat in deze omstandigheden best water gedronken mag worden, maar de meeste mensen doen dat niet. Het repareren gaat ok, het paneel is niet meer te gebruiken omdat het als arcoplo gebarsten in het frame hangt. Als het gaat regenen krijgen we onherroepelijk kortsluiting. Omdat we het naar het lijkt redden met 1 paneel laten we het op de camping. De rekening valt niks over te zeggen, we hebben er een goede tijd gehad. Ze hebben safaritochten en voor wat we begrijpen een allin arrangement. De eigenaresse is erg aardig en zeker voor een Franse erg open.De mooiste plaatjes hebben ze zelf http://www.kabacoto123456safari.com Falih is erg blij met zn kleren die hij van Bert krijgt, ze zijn Bert te groot en hij heeft hetzelfde postuur, kan hij mooi verder als man in black. Op naar Gambia !
Nu hoop ik dat alle foto's ge-upload kunnen worden, alles in 1 x