Op vrijdag 26 sept. zijn we teruggegaan naar Monte Gordo, nadat we "moesten"blijven lunchen bij Jose en Hugo. Lekkere schouderkarbonades en friet op het menu. Friet zelf snijden en bakken. Ik bood aan om de aardappelen te schillen en Jose begreep daaruit dat ik ook de frieten deed. Mmm ik kan best redelijk koken en ook veel dingen maar friet heb ik nog nooit gemaakt. Ok, en zout op de aardappelen een uur van te voren kun je in Nederland ook maar beter niet doen. Hier heeft het zout geen jodium dus na voorzichtig proberen kon dat wel. De eerste ronde was niet zo lekker, de 2de beter en de 3de goed. Mooi weer wat geleerd. Het was de bedoeling eieren door de friet heen te bakken, maar dat had ik niet goed begrepen. Maakt niet uit het was lekker en natuurlijk vergezeld van lekkere wijn. De rekening van de auto viel heel erg mee, ondanks dat het een flinke reparatie was maar dat was in Nederland nooit gelukt voor dat geld.
Aangekomen op de parkeerplaats is 'onze' plaats vrij en zetten we Iejoor op de vertrouwde plek. We installeren ons een beetje en wandelen de boulevard weer over. Jatz de Poolse Belg met connecties in Spanje en Engelse auto is er ook weer, de Nederlandse ijsvogelbus ook.
Op zaterdag is er een rommelmarkt, met de nadruk op rommel. We doen de was bij de wasserette, 2 machines vol dus alles is weer fris. Zwemmen in zee wordt het niet vandaag, het is bewolkt en neigt naar regen. We gaan nog wel wandelen later.
Om een uur of half 4 komen we weer bij Sole Praia onze vaste plek voor een drankje en nemen soep, een schamele lunch vergeleken bij die van de afgelopen dagen, maar heel goed voor ons figuur. Wel een wijntje om het af te leren J. Bij de camper houden we ons bezig met het avondeten, speklappen ( figuurlijk weer niet verantwoord) aardappels en snijbonen. Zo af en toe is er niks mis met Hollandse pot. We zoeken nog een goede plek voor het Marokkaanse snelkookpannetje en door simpel boven op een kratje een stevig doosje te zetten wordt de hoogte daar weer goed benut en past ie prima. Als dat met rijden nou ook nog blijft staan is het opgelost. Het valt ons sowieso erg mee hoe de spullen blijven staan. In het keukentje doen de ikearekjes met kruiden, cremepjes en afwasspullen het prima. Van veel overlanders kregen we te horen dat het er mooi uitzag, maar dat dat op de piste niet ging werken. Tot nog toe is er eigenlijk niets uitgevallen en we hebben toch wel wat hobbels en bobbels gehad.
Inmiddels is het alweer 5 oktober en zijn we dus een half jaar onderweg, tijd vliegt. Wij niet, we staan nog steeds in Monte Gordo, waar we ons vermaken met slapen, zonnen, eten, lezen en af en toe een drankje doen. We maken kennis met Bas van de ijsvogelbus en Puk zijn hond een Spaanse vondeling merk Podenco, een soort die hier gebruikt wordt voor de jacht. Leuk beest en is al snel blij met ons, nou ja onze etensrestjes dan. Bas gaat elke dag naar een andere plek en komt dan ’s avonds weer terug. Puk hangt inmiddels uit het raam als ze ons dan weer ziet J Geregeld komen mensen zeggen wat een mooie auto Iejoor is, je doet leuke contacten op zo. Af en toe raak je vaker aan de praat, zeker als het Brabanders zijn die ook nog uit Eindhoven komen.
De gemiddelde leeftijd is hier denken we zo’n 70 en het rollator gehalte ligt wel hoog. Voordeel hiervan is dat je geen discodreunen hebt tot in de ochtend het is hier heerlijk rustig. Het weer is nog prima, ’s morgens om een uur of 9 is het zo’n 20 graden en later wordt het nog steeds 28 gr. Zo na een half jaar krijg je wel weer eens zin in simpele Hollandse dingen die we zelf niet zo goed kunnen maken. Kroketten dus J Normaal zeggen we eigenlijk waar je op vakantie bent moet je eten, maar we vonden dat we wel een keer mochten afwijken. Anita dus 2 kroketten met brood en Bert een dikke ham/kaas tosti. MMMMM lekker hoor. Na nog een stranddag en een keer berberomelet gegeten samen met Bas en Puk werd het echt tijd om te gaan. Er moesten nog even nieuwe velgen op de achterwielen, 2 ervan begonnen zo te scheuren dat het nog meer lekke banden op zou leveren, wat na een tochtje naar Tavira ook al gebeurd was. Goed Bij Jose nieuwe besteld en op woensdag de 8ste werden ze eronder gelegd en zouden we naar Evora vertrekken. Ook om het carnet op te sturen want die ligt in de wagen waardeloos te zijn met een flink bedrag erop in depot. Dat kunnen we beter gebruiken en in Evora ligt een DHL punt. We zijn nog geen half uur weg bij Jose of ik hoor wat raars en Bert ziet in de spiegel heel veel rook. We stoppen en bij het linkerachterwiel klopt het niet. Het wiel loopt vast, is vreselijk heet en we bellen maar weer. Hugo komt snel aanrijden en schrikt een beetje. Het ziet er niet goed uit en of we langzaam naar de garage kunnen rijden. Ok Bert start de wagen en alles wat er gebeurt, Iejoor komt geen halve meter vooruit, het wiel zit vast. De kar moet dus voor de wagen worden gespannen, er komt een sleepwagen. Bij de garage blijkt dat de as niet goed gereviseerd was en dat alles eraf gesleten was, de lagers opnieuw kapot zijn, de olie door het slijpsel helemaal vervuild is en dat we dus van voor af aan kunnen beginnnen. Slik, de eindconclusie is dat je niet veel anders kunt dan alles weer opnieuw laten maken, de wel en niet geuitte vloekpartijen hoef ik niet uit te leggen. De Algarve laat ons nog niet gaan, we kamperen maar weer bij Jose en Hugo.
Op vrijdag om een uur of half 5 komt alles binnen en wordt de hele boel eronder gezet. Althans dat is de bedoeling…… ware het niet dat de trommel van de wielas door de klap van het zakken is verbogen. Doordat de opgelaste laag van de as ging is het geheel met toch wel kracht op die trommel gevallen waardoor het niet meer over elkaar schoof. Potverdulleme zeggen we dan netjes. Er staan 4 mensen naar en raar te kijken. Jose pakt de trommel en slijpt hem bij, Hugo slaat het vaste deel zoveel mogelijk recht en ja na een aantal keren past het dan toch weer. Pfffffff om half 8 staat Iejoor weer op eigen wielen. Ik heb me die dagen maar beziggehouden met het poetsen van Jose zn huis, de werkster komt niet meer nadat ze alleen maar ( 16 flessen !) zijn bier opdrinkt, maar huishouden gaat hem in tegenstelling tot auto’s maken, minder goed af. Hij is er oprecht blij mee , ik ook, het gaf me wat te doen. De catering was uiteraard weer prima. Als we zaterdag weg willen is het even pijnlijk, wij vinden dat er een soort van garantie moet zijn, we merken dat Jose het moelijk vindt om de rekening op te maken. We draaien wat omelkaar heen, maar uiteindelijk kunnen we goed leven met de rekening die we krijgen, alleen de as wordt betaald, geen werk en geen seal, lager en olie. We nemen afscheid en hopen er het goede van. We rijden eerst naar Mertola waar we wandelen. Onderweg kijken we geregeld wat er gebeurd met Iejoor, vertrouwen moet nog even groeien. Dan rijden we door naar net voor Evora op een boerderij camping Quenta de Jorge waar we even willen staan. Er moet ernstig gewassen worden en we willen Evora ook nog even bekijken. De eerste avond koken we lekker en begint het te regenen. Daarom maar even de lang niet gebruikte foxwing uit. Tja ineens is er een rukwind en dan zien we dus dat de luifel op het dak is geslagen en dat er 2 stangen bij het scharnier zijn afgebroken. Dat kan er dan ook nog wel bij. Gelukkig houdt het lek in het dak nu wel, dat was bij de garage nog gerepareerd door Bert, want ook het matras was weer nat geworden.
Zondag drinken we koffie bij Joris en Carolien en doen de was. Ik kan het in de hooischuur hangen zodat het misschien in de buitenlucht kan drogen. We vermaken ons met dobbelen en een filmpje kijken. Het regent de hele dag, tussen de buien door pakken we een ander dekbed set en voor het eerst weer het dekbed. Bijna een half jaar niet nodig gehad, maar we zijn er nu weer blij mee. Maandag gaan we wandelen, na 6,5 km zijn we blij dat we weer bij wagen zijn, we zijn ook niks meer gewend. Neemt niet weg dat het portje met de zuinig bewaarde Nederlandse (inmiddels extra) oude kaas op roggebrood heerlijk smaakt.