Iejoor De Bushtaxi BJ45 uit 1984
  • Home
  • Aankoop Iejoor en Sleutelen
    • Iejoor op transport naar Nederland
    • Iejoor voor de R.D.W. keuring
    • Stuurkogels vervangen voor de R.D.W.
    • Radiateur in en uitbouwen
    • zonnepanelen
    • Las en kunstwerk
    • Foxwing luifel
    • Aanhanger
    • Balancer
    • Klus fotoos Iejoor
    • Eberspacher Dl1 24 volt
    • Delphi dieselfilter
    • Frontlampen Bermlampen en Achteruitrijlamp
    • Webasto kookplaat X100
  • Blog
  • Reisroute
  • contact
  • papieren en aanverwante zaken

marokko vervolg 3

5/24/2014

1 Reactie

 
.We gaan richting Erg Chebbi, de rode zandduinen. Het is echt apart om dat zo te zien. Het zand is heel fijn en ook heel zach aan je voeten. We lopen even rond en gaan dan richting trail die naar Remlia gaat. Het is een offtheroad stuk, die kennelijk goed te rijden is. Het lukt ook prima en voor beginners zoals wij is het echt leuk. Soms moet je goed bekijken en bepalen welk spoor je pakt en het gaat Bert prima af. Iejoor doet goed zn best en heeft na de fotosessie van gisteren geen sterallures. We komen in een dorpje Taouz waar we wat eten. De mensen hier zijn wel weer opdringerig, willen graag geld verdienen met dromedaristochten, mineraalverkoop en fossielen. Er wordt flink gewuift en geroepen, dat doen we dus maar terug. Het lijkt verder een redelijke route, lijkt dus….. het stuk wat we pakken lijkt droog maar onder de omgekrulde plakken klei ligt modder. Bultje op bochtje om vast, stukje terug weer vooruit beetje scheef, iets vaster. Ik moet eruit om te kijken en glij weg, zak tot bijna enkels in de modder. Razul maar dan anders. Ik trek mn voeten eruit, dan mn slippers en ga op de blote voeten op inspectie. Bert manoevreert nog wat maar Iejoor zakt steeds verder weg. 1 wiel zit helemaal onder de ander tot de velg. De trekhaak haakt in de modder, dus vast is vast. Inmiddels hebben we gezelschap van jongen op brommer die alle sbekijkt, er komt al snel een 2de aan. Met zn 2en geven ze wat aanwijzingen om te graven. Nummer 3 wordt gebeld en nummer 4 ook. Ie joor komt los dmv de lier en het grondanker, het werkt perfect, we hadden niet gedacht het zo snel nodig te hebben. We bedanken de heren, laten hun handen wassen en geven drinken. Ze willen natuurlijk ook wel gewoon cash hebben daar is ook niks op tegen. Maar de € 60,- die ze willen hebben vinden we echt te veel zeker gezien het feit dat een dagloon hier € 10,- per dag is. Meer willen we ook niet betalen dat is voor een half uur werk goed verdiend. Het geld wordt teruggegeven ze zijn “beledigd”. Ik geef het ze nog een keer en ik krijg het weer terug.  Ik vertel ze dat ik echt weet wat het dagloon is en dat ze zich niet netjes gedragen en dat ze spoiled zijn. Ok niet willen? Dan rijden we weg. Dat hadden ze niet verwacht en komen ons achterna dat zehet geld toch wel willen. Ze krijgen het geld alsnog. Nu moeten we de weg verder zoeken, we kunnen de trail niet afrijden de weg is te slecht. Terug moet iets anders dus ik loop een stuk vooruit en Bert rijdt. De heren volgen ons een beetje en willen “helpen”de weg terug te vinden voor € 20,-. We denken een halve tel en gaan. Ik vertel ze nog dat we ze niet meer vertrouwen. We vinden de weg terug en vinden ons onderkomen in Soliel Blue recht tegenobver de erg chebbi duinen. Hier eten we lekker tajine met kip. De wagen zit vol met zand, wij ook en we hebben het er wel even mee gehad. Een andere keer maar weer, morgen richting dadelkloof.

We hebben heerlijk geslapen en gaan redelijk op tijd op weg. Net als Bert zegt dat het een mooie weg is vallen de gaten erin, offroad rijden gaat hier dus ook J Het is een grote gatenkaas waardoor je echt beide op moet letten. We merken toch weer instabiliteit aan de wagen, en vanaf de vorige reparatie staat het stuur eigenlijk al uit het lood. Als Bert nog eens kijkt blijkt dat de spatlap van de linkerachterkant dicht op het wiel zit en rechts niet. Hij is dus scheef. Omdat in Agdz een camping is waar diverse talen gesproken wordt besluiten we hier maar eens te vragen of zij een goede garage weten. Dat wordt heel snel opgepakt en Gaelle rijdt ons voor naar de garage. Daar pleegt ze nog in telefoontje in het marokkaans  en binnen 10 minuten komt er iemand. De wagen kan weer terug naar de camping en de monteur komt daar ook naar toe. Lang verhaal kort: hij staat nu op de krik en een stapel stenen, de bladveren linkachter zijn mee er komt er 1 extra tussen, de schokbrekers zijn kapot daar komen zwaardere voor in de plaats. De monteur gaat het halen in Ouarzazate en komt morgen weer terug.

We maken er maar weer wat van, de plaats is ok het stadje 2 km lopen en ach er moet ook nog een wagen stofvrij gemaakt worden. Op het menu vanavond stond nederlandse Tajine van marokkanse ingredienten……. Hutspot met gehakt J  Het smaakte heerlijk, de groentes zijn hier heel smaakvol, een klont nederlandse roomboter erdoor want die moet zo onderhand echt op.

Morgen duurt best lang als de monteur om half 5 nog niet is geweest. We gaan naar de stad want we hebben wat groentes nodig. Onderweg zien we een mat die  we wel willen voor buiten bij de camper en met handen en voeten en hulp snapt de man het en snijdt er de gewenste 2 .5 meter af. We nemen hem op de terugweg wel mee. We drinken een theetje en halen de groente en als we teruglopen worden we opgepikt door iemand van de camping met de auto. Zo enpassant sloeg Bert trouwens nog iemand met de mat bijna om de oren, als je 2,5 meter onder je arm hebt ben je wat minder wendbaar of je hebt een grotere draaicirkel.

Terug blijkt de monteur niet de extra sterke schokdempers te hebben gekocht. Deze zijn wel geschikt voor Iejoor maar hij had zwaarder geadviseerd. Het prijsverschil moet natuurlijk terug worden betaald of verrekend. Hier ontstaat best discussie over en ik loop weg omdat ik best boos wordt. Naar later blijkt de echtegnoot van Gaelle vertaalt, maar het schiet niet op. Gaelle is weer terug en in alle rust en orde bevestigd zij wat wij wilden, nu gelooft haar man het ook. Pffffffffffffffffffff. Monteur gaat weer aan de slag, zwaardere dempers zijn hier niet te koop. Ze klussen door tot 21.45 het is pikdonker en we hebben ook nog niet gegeten. Dan doen we dus om 22.00 uur ik was inmiddels wel begonnen met koken.”morgen” Inshallah komt hij weer om te kijken wat hij er verder mee moet, de wagen staat door de extra veer wel erg hoog aan 1 kant.

We willen vandaag een rondleiding door de Kasbah en dat zou moeten kunnen als er gesleuteld wordt. Na overleg komt er aan de andere kant een dunnere bladveer bij zodat de wagen gelijk komt te staan. Net als we besluiten weg te gaan , wordt de andere kant weer losgehaald, dat was niet de bedoeling. Weer naar Gaelle, en ja hij snapt het. Hij gaat terug naar het dorp en als we terugkomen van de tour wordt er druk gesleuteld. Het resultaat mag er zijn, iejoor staat redelijk recht en Bert maakt met monteur 2 een proefrit. We zijn tevreden, nu de financiele afhandeling nog. Dat wordt nog lastig om uit te leggen dat we echt het verschil van het vooruitbetaalde verrekend willen hebben. Uiteindelijk lukt dat ook en is het klaar.

De tour door de kasbah was erg leerzaam, Gaelle kan heel goed uitleggen waarom het zo gebouwd is en voor welke functies. Zo leer je heel veel over de cultuur. Zij is getrouwd met een nakomeling van een lord van een kasbah. Maar omdat er hervormingen plaatvonden in de tijd dat deze lord overleed zijn de rechten verloren gegaan. Met hulp van een architectenschool in Weimar kunnen ze de Kasbah behouden/herstellen.

Aan het eind van de middag wandelen we nog een stuk door de oase, mensen hebben daar allemaal hun eigen stukje grond en verbouwen daar klaver ( ezelvoer) granaatappels, abrikozen, olijven, dadels, graan en nog meer. Alle oogst wordt op karretjes met ezels vervoerd.

We hebben heerlijke meloen gegeten,hebben een variant op kersepitten spugen gevonden. Meloenpitjes proberen op de voeten te spugen, wel droog anders wordt het een knoeiboel natuurlijk.

 

1 Reactie

Marokko vervolg 2

5/20/2014

3 Reacties

 

We vertrekken zondag de 18 richting Erfoud en halen tegen de verwachting in De Source Bleue de Meski waar een bron een zwembad van water voorzietwelke is aangelegd door legionnairs. Binnen no time regent het hier ook, we horen dat het best uitzonderlijk is. De weg ernaartoe was beslist goed te doen, ondanks alle overstromingen die we gezien hebben. De wegen zijn behoorlijk overspoeld geweest. Ik heb een stuk gereden omdat het een makkelijke weg was. Dachten we, na stukje komt er een oed(oewet), een watergang waarover een wat laag gelegen brug , die vol staat met water. Oeppps, in de derde versnelling erdoor J dat was schrikken! Er volgen er nog zo een paar sommige vol water sommige vol rood zand. Ik voel me STOER J Bert wat minder. Na een tijdje wisselen we weer maar helaas voor Bert er komt niks van zoiets meer.

Als we aankomen is het op de camping een grote braderie lijkt het wel. Heel veel mensen heel veel muziek heel veel lawaai. Door de regen is het een grote moddertroep. We krijgen een grote mat die kunnen we bij de wagen leggen. Voorlopig zetten we de wagen vlak bij Engelsen, omdat er nog geen plek is. Uiteindelijk laten we hem vanwege de modder maar gewoon staan. Omdat het regende en onweerde zijn we voorin de auto gaan zitten. Maar de maag begon wat te knorren , ik ben over de stoel naar achter geklommen, geen zin in een natte rug. Omelet met groente gemaakt die smaakte best. Zo druk als het was ineens was de camping leeg, iedereen ging naar huis en de mensen werden op Indiase wijze in busjes gepropt. We werden uitgenodigd voor een kopje thee en zijn toen weer naar de wagen gegaan. Bert heeft nog wat pijptabak afgestaan aan de buurman die snakte naar iets te roken en ook nog een klein sigaartje. Hij wilde wel wat overnemen, maar dat ging niet doorJ

We blijven hier 2 nachten, de rust is weldadig ;-) We hebben veel plezier van een paar jonge katten en een enoooorm schattige pup. Het zwemwater is heerlijk daar al ben ik de enige in het bad. Aan toeschouwers geen gebrek, ik voel me eerst ongemakkelijk omdat zelfs vanaf boven aan de weg nog gekeken wordt naar die blanke vrouw die kan zwemmen. Later denk ik bekijk het ook maar, ik geniet J We wandelen richting kasba maar komen er niet aan omdat ik dacht dat we niet goed liepen. De weg bovenlangs gevolgd , maar dat was nog wel heel erg ver. We zijn naar beneden geklommen en heben het eerste pad weer gevolgd, de wandeling door de oase is oneiding veel mooier. Ik was niet verbaasd geweest als er ergens een appel en een slang in de boom gehangen hadden, echt een klein paradijs. Mohammed de regelaar en verkoper vraagt 2 x per dag of we thee komen drinken, als we weggaan willen we wel wat kopen maar de prijs is erg hoog. Na loven en bieden heeft Bert het gehad en gaat, Mo geeft toe aan de prijs maar Bert wil echt niks meer kopen. Van een Duits gezin met 2 echt kleine kindjes horen we later dat zij goede prijzen gekregen hebben.

De rit is super mooi, een stukje terug naar gorge du Ziz en dan volgens het boekje de rit naar bijna Erg Chebbi. Het is een kilometers lang lint van palmbomen met wat bebouwing erlangs.  Daar komen we bij een hotel kasba Ennasra bij Rissini. Een fijne plek, waar we goed staan en gebruik mogen maken van zwembad, douches en wc.

De wind waait hard en zit vol zand, we durven in de eerst instantie niet eens de ramen open te zetten. Het weer is sowieso een beetje vreemd, we hebben nu een dag of 3 regen gehad wat hier eigenlijk in deze tijd niet voorkomt. Fijn voor de bevolking en voor ons ach……. We doen het ermee.

Vanmorgen hebben we bij een grote supermarkt weer wat inkopen gedaan, bij hotel bedenken we dat we beter zelf kunnen koken, vanwege de prijs en de voorraad. Bert maakt met gehakt en groentes een lekker prutje en we eten dat met lekker faden brood Rond plat brood en lekker vers. Het lobbypersoneel komt voorzichtig eens langs de wagen lopen. Omdat we over hebben biedt Bert 1 van de mannen wat aan en zegt als je meer lust kom het maar halen. Dat hoefde niet nog een keer gezegd en 4 mannen hebben op een rijtje zitten smullen van Bert zn kookunsten. Daarna hebben ze de wagen bewonderd. Hardstikke leuk nu is het eens andersom! Vanmiddag is Iejoor met zn neefje uit marokko op de foto geweest, wat was dat grappig. Hij liep met een oude man langs de weg een van de weinige grijze ezels hier.De man snapte er eerst niks van maar later begreep hij waarom zijn grijze ezeltje was uitgezocht.

Foto
3 Reacties

Marokko vervolg 1

5/18/2014

0 Reacties

 

Vanaf Zaio vertrekken we richting Figuig het meest oostelijke puntje van Marokko vlak bij de Algerijnse grens. Dat is te ver voor 1 dag dus we rijden dat in 2 x. Onderweg doen we inkopen op een markt en halen daar lekker verse groente. De prijzen zijn echt om te lachen, we hebben bloemkool, verse doperwten, boontjes, tomaten voor nog geen euro. De bloemkool blijkt superlekker dus voor herhaling vatbaar.

We moeten natuurlijk een slaapplek hebben en zoeken naar een uit de gids. De plaats die hij aanwijst op de coordinaten is er een waar we niet willen zijn. We rijden door en komen langs een enorm braakliggend stuk land met een paar bouwvallige gebouwtjes erop. Daar maar eens heen, en we besluiten daar maar te overnachten. Iejoor wordt een beetje tactisch neergezet en we gaan koken. We krijgen gezelschap van 2 Marokkaanse mannen, we worden niet weggejaagd gelukkig J. Integendeel, als wij zitten te eten komt 1 man aanlopen met een stuk brood en 3 stukjes gegrild vlees waarvan we denken dat het geit is. Het smaakt heerlijk. Wat een gastvrijheid! Wij snijden onze meloen op en delen die met de mannen. Als zij het eten op hebben vertrekken ze weer en we zijn weer alleen.

De volgende dag vertrekken we naar de eindbestemming, onderweg worden we een aantal keer gecontroleerd door de politie. Deze hebben vaste posten, dus bij elke wat grotere plaats staat zo’n post. De weg is goed en Bert heeft lekker de gang erin. Als we vlak bij bestemming zijn moet ik even op het tablet kijken  hoe we precies moeten rijden, Bert kijkt een beetje mee en daardoor missen we bijna een post. De agent komt naar buiten rennen en we kunnen eigenlijk nog net stoppen. Hij maakt een opmerking over de snelheid en we zeggen sorry J Hij was vriendelijk maakte een praatje, oefende zijn Engels vroeg heel beleefd of we rookten en of hij dan een sigaretje mocht. Zijn electronische was nl leeg J Gelukkig hebben wij voor dat soort gevallen een pakje in de auto liggen.

Nu vertrekken we richting Erfoud, wat ook weer te lang is voor 1 dag. We zien wel weer waar we terechtkomen.

0 Reacties

Marokko

5/14/2014

2 Reacties

 
Op 8 mei zijn we met de ferry naar Ceuta gevaren. De overtocht ging heel soepel. Bij aankomst hebben we nog wat boodschappen gedaan omdat het nog steeds Spanje was. Richting grens dus maar!
Dat was direkt een andere wereld,wat een drukte en chaos. Alles rijdt doorelkaar, de grootste auto en hardste claxon hebben voorrang. We werden geloodsd door maninjurkmetpasomdenek die heftig gebaarde waar we heen moesten. We wisten niet of het klopte en deden of we gek waren, Bert is daar best goed in. Er werd een man in uniform bijgehaald , de parkeerplek klopte. Ik heb de papieren gepakt en ben naar een kantoortje gelopen. De pas en inreispapieren werden gestempeld voor vehikel moest ik naar een ander kantoortje. Die had Bert en hij is naar dat kantoor gegaan, ik ben bijn de auto gaan staan. Dan zie je wat er allemaal gebeurt, iedereen wil "helpen" . Bert had ook de stempels, dus instappen en rijden. Stoppen, vragen beantwoorden, auto openmaken. Daar stonden dus een doos wijn en 2 trailtjes bier. Of we echt niks aan te geven hadden? Nee. Waar gingen we heen?Hadden we een pistool?! Nee. Ok, gogo! Shukran, merci beaucoup  :-)
PFFFFF, dat hadden we gehad. We waren best trots op onszelf, maar weten ook dat dit kinderspel was.


We wilden naar een camping zodat we weer eens konden douchen en de was konden doen. In de buurt van Oud Laou, maar die bleek er niet meer te zijn. Na wat zoeken kwamen we bij een plek waar we mochten staan, aan de rivier op een heel mooi plek. Het water was best koud, maar fijn om even helmaal schoon te zijn.
De volgende dag een lange rit door het Rifgebergte, moeizaam maar mooi. We zijn richting Chefchouan gereden en toen over een 4x4 weg naar Cala Iris. Eigenlijk is het route du Rif, een gebied wat kennelijk bekend staat om de wiet teelt, daar waren we ons niet direkt bewust van. Eerst dacht ik nog dat het om vijgenverkoop ging, maar al snel werd duidelijk dat het om "shit" ging. Ze sprongen zelfs voor de auto om te verkopen. Gewoon doorrijden en toeteren en zwaaien dus.
In Cala Iris was dat voorbij en we hebben daar een paar dagen heerlijk gestaan. De camping was niet echt goedkoop, de rekening worst opgebouwd in fases. Hoe langer je staat hoe goedkoper de overnachting, best logisch omdat je de eerst nacht de meeste faciliteiten gebruikt.
Met zwemmen in zee hou ik toch mn t shirt maar aan. Heel grappig was dat de schapen ook de zee in moesten, dit om het ongedierte kwijt te raken. Een kinderklusje dus.
We hebben lekker vistajine gegeten in het restaurant hier, Bert trakteerde omdat we 6 jaar " wat" hebben. Ik was dat vergeten (bloos)

Maandag 12 mei vertrekken we richting Al Hoceima, daar doen we boodschappen bij Marjana. Zo kunnen we ook even bekijken hoe de prijzen hiet liggen.  Op een parkeerplaats moet de GPS opnieuw ingesteld worden, hij geeft nogal eens problemen. Nu niet erg , maar straks wel. Daar zijn 4 mannen bezig met onderhoud, 1 veegt, 2 dragen samen de mand met rommel en nr 4 schoffelt het onkruid en gooit het op de net geveegde straat :-)
We rijden verder langs de kust naar de camperplek. Een heel grillig stuk. We praten wat met de kustbewaking en geven ons eerste fiche af. Eigenlijk niet nodig, dus voortaan wachten qe tot we om gevraagd wordt.

We zwemmen even wat maar de stroming is best pittig. Ik heb hiernaartoe een stuk gereden, egale weg maar wel met veel s bochten.
Bert kookt berberomelet naar eigen inzicht, ei met ui en tomaat, en courgette en kruiden. Olijfolie erover met brood erbij, lekker en het vult goed. Je eet het uit de pan dus bijna geen afwas.
De zonsondergang is heel heel mooi, later langs de hele horizon pastelkleuren.

Dinsdag gaan we naar Nador omdat er iets niet goed is, Iejoor hangt al een tijdje scheef. Uiteindelijk blijkt dat de stabilisatiestang is afgebroken en dat de bladveren verschoven zijn.  Er wordt 3 uur hard aan gewerkt en hij doet het weer.
Ondertussen krijgen we via mail een berichtje van iemand die ons vraagt om eventueel samen door Nigeria te reizen als dat zo uitkomt. Helaas lopen zij ver op ons voor, wij halen die tijd niet. We mailen wat heen en weer en uiteindelijk belanden we  op een mooie boerderij waar de reisgenoot van Bart woont. Jamal haalt ons op in Zaio en na 15 min rijden zien we een wel heel mooie plek. Het is een Olijven/sinaasappel plantage in aanbouw, met een superhuis. 43 hect grond , heel veel dieren en nog een bijentuin. Remco (woont er ook)legt de volgende dag nog zo wat uit over de watervoorziening rivier is zoet en grondwater zilt.
De avond hebben we wat gekletst en de volgende dag besluiten we om nog een nacht te blijven. Wij zullen dan koken, dat vinden de mannen wel fijn.
Nu zitten we heerlijk rustig buiten, koel in de wind met 5 honden in de buurt.



Picture
Picture
Picture
Picture
2 Reacties

Kookpech

5/8/2014

7 Reacties

 
Vanaf Portugal zijn we richting Sevilla gereden , best een leuke stad om te zien. Op de een of andere manier vond de Garmin de straten van Sevilla niet , hebben we meer dan 1 1/2 gezocht naar een camperplek en hebben uiteindelijk Iejoor maar gewoon ergens neergezet. Sevilla werd klaargemaakt voor grote festiviteiten, die we later op tv teruggezien hebben. Bij vertrek was de camperplaats 3 min van ons vandaan. Dat was 3 x niks dus verder gereden naar een buiten de stad. Stad uit duurde natuurlijk ook meer dan 1 uur maar de plaats was het waard, kamperen bij de boer en 4 ijskoude biertjes erbij :-)
Van daaruit zijn we naar Gibraltar gegaan erg leuk om de foto's vanuit je vroegere aardrijkskundeboek nu in het echt te zien. Best bizar om over de landingsbaan een land in te lopen. We zijn niet naar de apen gaan kijken maar gewoon door de stad gelopen. Het hele traject was die dag 20 km, van en naar de camping langs het strand en onderweg natuurlijk een biertje. Je voelt je toch de koning te rijk als je daar zo zit zeg nou zelf !
Pech hoort er ook bij, de kookplaat doet het niet meer. De zekering knalt eruit hij pakt meer stroom dan zou moeten/kunnen. Met Nederland gebeld want het ding is pas 6 weken oud. Op vrijdagmiddag heeft Spanje weekend, dus het wordt maandag. Op maandag schoot het nog niet direkt op, NL was heel behulpzaam, de camping ook maar we hebben besloten om vast naar het gegeven adres te rijden. Dubbel pech zo'n 8 km verder op de grote weg sputtert Iejoor en zegt rij zelf maar. Vanalles geprobeerd maar hij is koppig als een ezel en doet het niet. ANWB gebeld en na 1 1/2 uur werden we richting Algecieras gesleept naar de garage. Siesta dus en om 4 uur weer open. Er bleek lucht in de leiding te zitten, wat ws door de toch niet helemaal gedichte leiding van de kookplaat. Iejoor doet het weer, nu de kookplaat nog. We houden onze vingers gekruist want de man heeft er niet veel verstand van. Het is wel in Algecieras van waaruit we willen vertrekken naar Marokko.
Daar is een verzamelplaats voor Marokkogangers er staan zeker 25 campers. Gisteren gegeten met een paar Duitsers, Jurgen en Dagmar die al 2 jaar reizen/wonen/leven in hun camper. Erg gezellig en lekker gewokt. 
We houden jullie op de hoogte ik hoop met een werkende kookplaat vanuit Marokko
7 Reacties

    Archives

    September 2015
    Mei 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014
    Maart 2014
    Februari 2014
    Januari 2014
    September 2013

    Indienen

    Categories

    Alles

    RSS-feed

Maak een gratis website met Weebly