.We gaan richting Erg Chebbi, de rode zandduinen. Het is echt apart om dat zo te zien. Het zand is heel fijn en ook heel zach aan je voeten. We lopen even rond en gaan dan richting trail die naar Remlia gaat. Het is een offtheroad stuk, die kennelijk goed te rijden is. Het lukt ook prima en voor beginners zoals wij is het echt leuk. Soms moet je goed bekijken en bepalen welk spoor je pakt en het gaat Bert prima af. Iejoor doet goed zn best en heeft na de fotosessie van gisteren geen sterallures. We komen in een dorpje Taouz waar we wat eten. De mensen hier zijn wel weer opdringerig, willen graag geld verdienen met dromedaristochten, mineraalverkoop en fossielen. Er wordt flink gewuift en geroepen, dat doen we dus maar terug. Het lijkt verder een redelijke route, lijkt dus….. het stuk wat we pakken lijkt droog maar onder de omgekrulde plakken klei ligt modder. Bultje op bochtje om vast, stukje terug weer vooruit beetje scheef, iets vaster. Ik moet eruit om te kijken en glij weg, zak tot bijna enkels in de modder. Razul maar dan anders. Ik trek mn voeten eruit, dan mn slippers en ga op de blote voeten op inspectie. Bert manoevreert nog wat maar Iejoor zakt steeds verder weg. 1 wiel zit helemaal onder de ander tot de velg. De trekhaak haakt in de modder, dus vast is vast. Inmiddels hebben we gezelschap van jongen op brommer die alle sbekijkt, er komt al snel een 2de aan. Met zn 2en geven ze wat aanwijzingen om te graven. Nummer 3 wordt gebeld en nummer 4 ook. Ie joor komt los dmv de lier en het grondanker, het werkt perfect, we hadden niet gedacht het zo snel nodig te hebben. We bedanken de heren, laten hun handen wassen en geven drinken. Ze willen natuurlijk ook wel gewoon cash hebben daar is ook niks op tegen. Maar de € 60,- die ze willen hebben vinden we echt te veel zeker gezien het feit dat een dagloon hier € 10,- per dag is. Meer willen we ook niet betalen dat is voor een half uur werk goed verdiend. Het geld wordt teruggegeven ze zijn “beledigd”. Ik geef het ze nog een keer en ik krijg het weer terug. Ik vertel ze dat ik echt weet wat het dagloon is en dat ze zich niet netjes gedragen en dat ze spoiled zijn. Ok niet willen? Dan rijden we weg. Dat hadden ze niet verwacht en komen ons achterna dat zehet geld toch wel willen. Ze krijgen het geld alsnog. Nu moeten we de weg verder zoeken, we kunnen de trail niet afrijden de weg is te slecht. Terug moet iets anders dus ik loop een stuk vooruit en Bert rijdt. De heren volgen ons een beetje en willen “helpen”de weg terug te vinden voor € 20,-. We denken een halve tel en gaan. Ik vertel ze nog dat we ze niet meer vertrouwen. We vinden de weg terug en vinden ons onderkomen in Soliel Blue recht tegenobver de erg chebbi duinen. Hier eten we lekker tajine met kip. De wagen zit vol met zand, wij ook en we hebben het er wel even mee gehad. Een andere keer maar weer, morgen richting dadelkloof.
We hebben heerlijk geslapen en gaan redelijk op tijd op weg. Net als Bert zegt dat het een mooie weg is vallen de gaten erin, offroad rijden gaat hier dus ook J Het is een grote gatenkaas waardoor je echt beide op moet letten. We merken toch weer instabiliteit aan de wagen, en vanaf de vorige reparatie staat het stuur eigenlijk al uit het lood. Als Bert nog eens kijkt blijkt dat de spatlap van de linkerachterkant dicht op het wiel zit en rechts niet. Hij is dus scheef. Omdat in Agdz een camping is waar diverse talen gesproken wordt besluiten we hier maar eens te vragen of zij een goede garage weten. Dat wordt heel snel opgepakt en Gaelle rijdt ons voor naar de garage. Daar pleegt ze nog in telefoontje in het marokkaans en binnen 10 minuten komt er iemand. De wagen kan weer terug naar de camping en de monteur komt daar ook naar toe. Lang verhaal kort: hij staat nu op de krik en een stapel stenen, de bladveren linkachter zijn mee er komt er 1 extra tussen, de schokbrekers zijn kapot daar komen zwaardere voor in de plaats. De monteur gaat het halen in Ouarzazate en komt morgen weer terug.
We maken er maar weer wat van, de plaats is ok het stadje 2 km lopen en ach er moet ook nog een wagen stofvrij gemaakt worden. Op het menu vanavond stond nederlandse Tajine van marokkanse ingredienten……. Hutspot met gehakt J Het smaakte heerlijk, de groentes zijn hier heel smaakvol, een klont nederlandse roomboter erdoor want die moet zo onderhand echt op.
Morgen duurt best lang als de monteur om half 5 nog niet is geweest. We gaan naar de stad want we hebben wat groentes nodig. Onderweg zien we een mat die we wel willen voor buiten bij de camper en met handen en voeten en hulp snapt de man het en snijdt er de gewenste 2 .5 meter af. We nemen hem op de terugweg wel mee. We drinken een theetje en halen de groente en als we teruglopen worden we opgepikt door iemand van de camping met de auto. Zo enpassant sloeg Bert trouwens nog iemand met de mat bijna om de oren, als je 2,5 meter onder je arm hebt ben je wat minder wendbaar of je hebt een grotere draaicirkel.
Terug blijkt de monteur niet de extra sterke schokdempers te hebben gekocht. Deze zijn wel geschikt voor Iejoor maar hij had zwaarder geadviseerd. Het prijsverschil moet natuurlijk terug worden betaald of verrekend. Hier ontstaat best discussie over en ik loop weg omdat ik best boos wordt. Naar later blijkt de echtegnoot van Gaelle vertaalt, maar het schiet niet op. Gaelle is weer terug en in alle rust en orde bevestigd zij wat wij wilden, nu gelooft haar man het ook. Pffffffffffffffffffff. Monteur gaat weer aan de slag, zwaardere dempers zijn hier niet te koop. Ze klussen door tot 21.45 het is pikdonker en we hebben ook nog niet gegeten. Dan doen we dus om 22.00 uur ik was inmiddels wel begonnen met koken.”morgen” Inshallah komt hij weer om te kijken wat hij er verder mee moet, de wagen staat door de extra veer wel erg hoog aan 1 kant.
We willen vandaag een rondleiding door de Kasbah en dat zou moeten kunnen als er gesleuteld wordt. Na overleg komt er aan de andere kant een dunnere bladveer bij zodat de wagen gelijk komt te staan. Net als we besluiten weg te gaan , wordt de andere kant weer losgehaald, dat was niet de bedoeling. Weer naar Gaelle, en ja hij snapt het. Hij gaat terug naar het dorp en als we terugkomen van de tour wordt er druk gesleuteld. Het resultaat mag er zijn, iejoor staat redelijk recht en Bert maakt met monteur 2 een proefrit. We zijn tevreden, nu de financiele afhandeling nog. Dat wordt nog lastig om uit te leggen dat we echt het verschil van het vooruitbetaalde verrekend willen hebben. Uiteindelijk lukt dat ook en is het klaar.
De tour door de kasbah was erg leerzaam, Gaelle kan heel goed uitleggen waarom het zo gebouwd is en voor welke functies. Zo leer je heel veel over de cultuur. Zij is getrouwd met een nakomeling van een lord van een kasbah. Maar omdat er hervormingen plaatvonden in de tijd dat deze lord overleed zijn de rechten verloren gegaan. Met hulp van een architectenschool in Weimar kunnen ze de Kasbah behouden/herstellen.
Aan het eind van de middag wandelen we nog een stuk door de oase, mensen hebben daar allemaal hun eigen stukje grond en verbouwen daar klaver ( ezelvoer) granaatappels, abrikozen, olijven, dadels, graan en nog meer. Alle oogst wordt op karretjes met ezels vervoerd.
We hebben heerlijke meloen gegeten,hebben een variant op kersepitten spugen gevonden. Meloenpitjes proberen op de voeten te spugen, wel droog anders wordt het een knoeiboel natuurlijk.
We hebben heerlijk geslapen en gaan redelijk op tijd op weg. Net als Bert zegt dat het een mooie weg is vallen de gaten erin, offroad rijden gaat hier dus ook J Het is een grote gatenkaas waardoor je echt beide op moet letten. We merken toch weer instabiliteit aan de wagen, en vanaf de vorige reparatie staat het stuur eigenlijk al uit het lood. Als Bert nog eens kijkt blijkt dat de spatlap van de linkerachterkant dicht op het wiel zit en rechts niet. Hij is dus scheef. Omdat in Agdz een camping is waar diverse talen gesproken wordt besluiten we hier maar eens te vragen of zij een goede garage weten. Dat wordt heel snel opgepakt en Gaelle rijdt ons voor naar de garage. Daar pleegt ze nog in telefoontje in het marokkaans en binnen 10 minuten komt er iemand. De wagen kan weer terug naar de camping en de monteur komt daar ook naar toe. Lang verhaal kort: hij staat nu op de krik en een stapel stenen, de bladveren linkachter zijn mee er komt er 1 extra tussen, de schokbrekers zijn kapot daar komen zwaardere voor in de plaats. De monteur gaat het halen in Ouarzazate en komt morgen weer terug.
We maken er maar weer wat van, de plaats is ok het stadje 2 km lopen en ach er moet ook nog een wagen stofvrij gemaakt worden. Op het menu vanavond stond nederlandse Tajine van marokkanse ingredienten……. Hutspot met gehakt J Het smaakte heerlijk, de groentes zijn hier heel smaakvol, een klont nederlandse roomboter erdoor want die moet zo onderhand echt op.
Morgen duurt best lang als de monteur om half 5 nog niet is geweest. We gaan naar de stad want we hebben wat groentes nodig. Onderweg zien we een mat die we wel willen voor buiten bij de camper en met handen en voeten en hulp snapt de man het en snijdt er de gewenste 2 .5 meter af. We nemen hem op de terugweg wel mee. We drinken een theetje en halen de groente en als we teruglopen worden we opgepikt door iemand van de camping met de auto. Zo enpassant sloeg Bert trouwens nog iemand met de mat bijna om de oren, als je 2,5 meter onder je arm hebt ben je wat minder wendbaar of je hebt een grotere draaicirkel.
Terug blijkt de monteur niet de extra sterke schokdempers te hebben gekocht. Deze zijn wel geschikt voor Iejoor maar hij had zwaarder geadviseerd. Het prijsverschil moet natuurlijk terug worden betaald of verrekend. Hier ontstaat best discussie over en ik loop weg omdat ik best boos wordt. Naar later blijkt de echtegnoot van Gaelle vertaalt, maar het schiet niet op. Gaelle is weer terug en in alle rust en orde bevestigd zij wat wij wilden, nu gelooft haar man het ook. Pffffffffffffffffffff. Monteur gaat weer aan de slag, zwaardere dempers zijn hier niet te koop. Ze klussen door tot 21.45 het is pikdonker en we hebben ook nog niet gegeten. Dan doen we dus om 22.00 uur ik was inmiddels wel begonnen met koken.”morgen” Inshallah komt hij weer om te kijken wat hij er verder mee moet, de wagen staat door de extra veer wel erg hoog aan 1 kant.
We willen vandaag een rondleiding door de Kasbah en dat zou moeten kunnen als er gesleuteld wordt. Na overleg komt er aan de andere kant een dunnere bladveer bij zodat de wagen gelijk komt te staan. Net als we besluiten weg te gaan , wordt de andere kant weer losgehaald, dat was niet de bedoeling. Weer naar Gaelle, en ja hij snapt het. Hij gaat terug naar het dorp en als we terugkomen van de tour wordt er druk gesleuteld. Het resultaat mag er zijn, iejoor staat redelijk recht en Bert maakt met monteur 2 een proefrit. We zijn tevreden, nu de financiele afhandeling nog. Dat wordt nog lastig om uit te leggen dat we echt het verschil van het vooruitbetaalde verrekend willen hebben. Uiteindelijk lukt dat ook en is het klaar.
De tour door de kasbah was erg leerzaam, Gaelle kan heel goed uitleggen waarom het zo gebouwd is en voor welke functies. Zo leer je heel veel over de cultuur. Zij is getrouwd met een nakomeling van een lord van een kasbah. Maar omdat er hervormingen plaatvonden in de tijd dat deze lord overleed zijn de rechten verloren gegaan. Met hulp van een architectenschool in Weimar kunnen ze de Kasbah behouden/herstellen.
Aan het eind van de middag wandelen we nog een stuk door de oase, mensen hebben daar allemaal hun eigen stukje grond en verbouwen daar klaver ( ezelvoer) granaatappels, abrikozen, olijven, dadels, graan en nog meer. Alle oogst wordt op karretjes met ezels vervoerd.
We hebben heerlijke meloen gegeten,hebben een variant op kersepitten spugen gevonden. Meloenpitjes proberen op de voeten te spugen, wel droog anders wordt het een knoeiboel natuurlijk.
RSS-feed